Co dzieje się w ułamkach bilionowych części sekundy i jak je zmierzyć? Na te pytania odpowiada projekt #młodegoinnoWATora. W swojej pracy inżynierskiej połączył nowoczesną elektronikę, programowalne układy FPGA i pasję do precyzji. Projekty badawcze, udział w konferencjach czy międzynarodowych hackathonach – to historia mgr. inż. Mariusza Mścichowskiego z Wydziału Elektroniki WAT, który nie tylko bada czas, ale także świetnie wykorzystuje swój własny.

Wraz z rozwojem technologii cyfrowych i wzrostem zapotrzebowania na niestandardowe układy cyfrowe projektowanie układów programowalnych FPGA zaczęło odgrywać kluczową rolę w wielu dziedzinach rozwoju. #młodyinnoWATor w swojej pracy inżynierskiej na bazie układu FPGA zaprojektował i zbadał trzy wysokorozdzielcze przetworniki czas – cyfra (TDC) – urządzenia służące do precyzyjnego pomiaru bardzo krótkich odcinków czasu. Obecnie podobne rozwiązania wykorzystywane są w lidarach, systemach nawigacyjnych lub sieciach telekomunikacyjnych.

Student WAT opracował, a później zaimplementował przetworniki – TDC ALM, TDC DSP i TDC Hybrydowy – w nowoczesnym układzie FPGA Arria 10 firmy Intel. Dodatkowo przygotował pełne środowisko testowe oraz narzędzia do komunikacji, obsługi, kalibracji, a także analizy wyników.

Szczególnym osiągnięciem #młodegoinnoWATora było opracowanie TDC DSP, czyli pierwszego na świecie przetwornika tego typu, zbudowanego z bloków DSP układu FPGA firmy Intel. Jednak to hybrydowe rozwiązanie, łączące zalety pozostałych dwóch, osiągnęło rezultaty, które można porównywać z najnowocześniejszymi układami światowej klasy.

Mgr inż. Mariusz Mścichowski przedstawił wyniki swojej pracy w publikacji naukowej w czasopiśmie Measurement (Elsevier, 2025), ocenionej na 200 punktów z wysokim Impact Factorem 5,6. Do tej pory współtworzył osiem artykułów naukowych, z których dwa napisał jako główny autor. Pozostałe publikacje dotyczyły m.in. systemów termowizyjnych, czujników optycznych oraz zagadnień związanych z komunikacją skrytą – ważnych zarówno z perspektywy przemysłowej, jak i obronnej. Całkowita punktacja za publikacje wynosi 640 punktów ministerialnych.

Równolegle z pracami naukowymi #młodyinnoWATor uczestniczył w dwóch projektach badawczych finansowanych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. Pierwszym był termowizyjny czujnik inercyjny wspierający nawigację bezzałogowych platform latających, a drugi dotyczył budowy pierwszej polskiej kamery na bazie niechłodzonej matrycy fotodetektorów z supersieci II rodzaju InAs/GaSb na pasmo 3 μm do 5 μm. W obu student WAT zajmował się projektowaniem elektroniki i wykonywaniem pomiarów, a efektem jego pracy były nie tylko konkretne urządzenia, ale również wspomniane wcześniej publikacje naukowe.

Zaangażowanie zaowocowało kolejnym wyróżnieniem. Praca badawczo-naukowa mgr. inż. Mścichowskiego została doceniona przez Ministra Obrony Narodowej, czego efektem jest przyznanie prestiżowego stypendium dla studentów za znaczące osiągnięcia. Dodatkowo uzyskał pierwsze miejsca w konkursach Rektora WAT oraz Dziekana Wydziału Elektroniki WAT na najlepszą pracę dyplomową.

Student WAT wielokrotnie prezentował wyniki swoich prac na konferencjach naukowych. Występował na trzech edycjach „SECON – Konferencji Elektroniki, Telekomunikacji i Energetyki Studentów i Młodych Naukowców” oraz na wydarzeniu „Termografia i Termowizja w Podczerwieni”. Omawiał tam m.in. zagadnienia związane z testowaniem kamer termowizyjnych, e‑papierem, układami FPGA i nowoczesnymi przyciskami dotykowymi.

Rywalizacja naukowa to także jeden z elementów działalności studenckiej mgr. inż. Mariusza Mścichowskiego. Regularnie podejmuje on wyzwania w międzynarodowych konkursach FPGA Hackathon, gdzie z sukcesami reprezentował uczelnię na tle dziesiątek zespołów projektowych z Polski i zagranicy, zajmując m.in. V miejsce podczas jednej z edycji.

Historia #młodegoinnoWATora pokazuje, że już na etapie pracy dyplomowej można prowadzić innowacyjne badania o rzeczywistym znaczeniu naukowym czy technologicznym. Potwierdzeniem są przede wszystkim prestiżowe publikacje o wysokiej punktacji, a także liczne nagrody. Dlatego warto liczyć czas i wiedzieć, jak go dobrze wykorzystać.

Sebastian Jurek

fot. Katarzyna Puciłowska

Artykuł powstał w ramach cyklu #młodziinnoWATorzy, w którym prezentujemy projekty, prace naukowe i dyplomowe, nowoczesne rozwiązania ambitnych studentów Wojskowej Akademii Technicznej, dla których 100% to za mało.